ساعت 10 شب بچرخید و خوابیدن برایتان بسیار آسان است. سپس بیدار می شوم. جرات می کنی به ساعت من نگاه کنی تا ببینی چقدر زمان باقی مانده است؟ ساعت دو بامداد است. به طور عجیبی، در واقع در GT آنقدرها هم سرد نیست. منصفانه بگویم، انتظار بدترین را داشتم. یک کیسه خواب روی شانه ام قرار دارد، یک پتوی پشمی روی آن و یک کاپوت برای گرم نگه داشتن. با تمام آنچه گفته شد، به طرز شگفت انگیزی گرم است، اگرچه خیلی واضح نیست. خدا می داند نسبت دی اکسید کربن به اکسیژن چقدر است.
یک انسان دیگر! مکس ساعت 7 صبح برایم صبحانه می‌آورد، اما وقتی در GT باز است، عاقلانه از نفس کشیدن خودداری می‌کند. پس از صرف صبحانه مقوی شامل یک ساندویچ بیکن و کوکو پاپس (خوشبختانه شیر ریخته نشد)، به سمت مارین درایو می رویم، زنجیره ای شگفت انگیز از سوئیچ بک در ساحل. اما مقصد واقعی ما بعدی است: A5 قدیمی بین Bethesda و Capel Curig.
این همان ولز است که شما تصور می‌کنید: گوسفندان مراقبی که روی چمن‌های مرطوب چروک می‌کنند، جاده‌هایی با رطوبت کافی در بالای سرشان که می‌توانند صادق باشند و دوچرخه‌سوار یا عابر پیاده کنجکاو در حال انجام کارهای ورزشی، برای یک‌بار هم که باعث حسادت من به پاهای دراز و حالت ایستاده آنها شد. وقتی از Bethesda خارج شدیم، بالاخره توانستم GT را کمی باز کنم.
حجم زیادی از ترافیک وجود ندارد، بنابراین اشکالی ندارد که سرعت خود را کم کنید و سرعت خود را افزایش دهید زیرا جاده از میان دره ها می گذرد. در حالی که تمام تنظیمات GT روی حداکثر (مانورپذیری و انتقال قدرت) تنظیم شده‌اند، ناگهان عنصر خودروی اسپورت با صدای اگزوز تهاجمی‌تر و تعویض دنده‌ها به‌طور ناگهانی نمایان می‌شود.
وقتی به دست راست نزدیک می‌شویم، ترمز کردن سخت است، و این بخش خوبی از اگزوز است زیرا هر دنده کم شروع می‌شود. یادداشت موتور شامل تغییرات زیادی در لحن برخی از آنها نیست، اما خلوص بودن تحویل را تضمین می کند.
میزان مشارکت چیزی است که واقعاً متمایز می شود، با آن گونه ای که از یک GT کلاسیک دریافت نمی کنید. این امکان را برای مجموعه ای دلپذیر از رفتگرهای طولانی در طول دریاچه Ogwen فراهم می کند، با دانستن اینکه ماشین دائماً به من بازخورد می دهد، حتی اگر من از 23 ساعت داخل خانه احساس ناراحتی کنم. به سمت شکار اسنودون می رویم، جایی که مرحله خروج سمت راست ظاهر می شود.
