آزار و اذیت جنسی، داده‌ها و دارایی: میدان‌های مین قانونی در دنیای متاوری که باید در آن حرکت کنیم

در حالی که شرکت‌های فناوری در حال رقابت برای نشان دادن اثر خود در متاورس هستند، صنعتی که انتظار می‌رود سالانه یک تریلیون دلار (880 میلیارد یورو) فرصت بازار ایجاد کند، دنیای مجازی در حال تبدیل شدن به یک میدان مین قانونی است.

متاورس به عنوان نسخه بعدی اینترنت معرفی شده است اما برخلاف نسخه قبلی خود، آواتارها معرف ما در این فضای مجازی خواهند بود که معمولاً از واقعیت افزوده (AR) یا واقعیت مجازی (VR) با استفاده از هدفون و عینک استفاده می کنند.

با این حال، نحوه رفتار، زندگی و خرید ما در واقعیت مجازی در حال حاضر باعث ایجاد سردرد برای تنظیم کننده ها شده است، حتی قبل از اینکه متاورس واقعاً شروع شود.

در اینجا سه ​​مورد از حوزه های قانونی اصلی که ممکن است تنظیم آنها دشوار باشد، آورده شده است.

نحوه عمل و عملکرد ما در دنیای دیجیتال

گزارش‌هایی مبنی بر آزار و اذیت آواتار و حتی تجاوز گروهی دیجیتالی قبلاً در متاورس ظاهر شده‌اند، اما نحوه تجربه حمله مجازی یک منطقه رازآلود است.

در دنیای مجازی، اثبات تجاوز و آزار و اذیت ممکن است دشوار باشد زیرا قوانین اکثر کشورها مستلزم آسیب فیزیکی واقعی در زندگی واقعی هستند.

تام هاردینگ، رئیس بخش بازی‌های تعاملی و تمرین سرگرمی در Osborne Clarke UK، گفت: البته، آزار و اذیت آنلاین چیز جدیدی نیست، و نحوه سازماندهی آن در حال حاضر احتمالاً به ماورایی تبدیل خواهد شد.

Euronews.next به یورونیوز گفت: «من در بخش بازی زیاد کار می‌کنم و موارد مشابهی وجود داشته است که افراد در بازی‌ها دیگران را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند، که منجر به مسئولیت‌پذیری شده است، بنابراین نتیجه طبیعی این است که این مفهوم می‌تواند به متاورس حرکت کند.

با این حال، از آنجایی که متاورس نه تنها برای بازی و معاشرت، بلکه برای کار نیز استفاده خواهد شد، ممکن است نیاز به آزار و اذیت مجازی جدی‌تر گرفته شود.

هاردینگ می‌گوید: «مسائل زیادی وجود دارد که می‌توانند پیش بیایند، برای مثال، در هنگام کار در متاورس، اتفاقی با تعامل بد کاربر رخ می‌دهد.

آیا یک کارفرما به طور غیرمستقیم در قبال اعمال کارکنان خود در متاورس مسئول است؟ پاسخ کوتاه این است که احتمالاً در حال حاضر هیچ کس با اطمینان نمی داند.

با تکامل متاورس، کارفرمایان ممکن است مجبور شوند به این فکر کنند که سیاست‌های قلدری و ضد آزار در عمل چگونه عمل می‌کنند و چگونه در متاورس عمل خواهند کرد.

چه کسی می تواند به داده های ما دسترسی داشته باشد و چگونه از آنها استفاده خواهد شد؟

با استفاده از هدفون، دستگاه‌های Google و سایر دستگاه‌ها برای دسترسی به متاورس، ما دستگاه‌هایی را به خانه‌هایمان می‌آوریم که می‌توانند حالات چهره و حرکات ما را ضبط کنند، و سؤالاتی در مورد اینکه چگونه داده‌هایمان را ایمن نگه داریم، ایجاد می‌کند.

از آنجایی که شرکت‌هایی مانند Meta، Nike و حتی Walmart سوالات متاورس را در مورد نحوه استفاده از داده‌های ما گسترش می‌دهند، مشخص نیست.

مقررات حفاظت از داده های عمومی اروپا (GDPR) که برای ارائه حفاظت بیشتر از داده ها برای کاربران و روشن کردن نحوه استفاده شرکت ها از اطلاعات طراحی شده است، می تواند به متاورس ترجمه شود.

در حالی که مقررات عمومی حفاظت از داده های اتحادیه اروپا (GDPR) برای استانداردسازی قوانین داده در سراسر اتحادیه اروپا آورده شده است، تصمیم گیری در مورد اینکه چه کسی – در صورت وجود – مقررات متاورژن را تنظیم می کند، کاملاً سؤال دیگری است.

تلاش برای اعمال قوانین موجود در زمینه متاوره چالش بزرگی خواهد بود. از منظر نظارتی، شما یک “قانون فراجهت” نخواهید داشت که همه چیز را پوشش دهد، به همین ترتیب، “قانون اینترنت” یک مرحله ای وجود ندارد، زیرا این …